MİM : BEN KÜÇÜKKEN...

                    Sevgili Mevlüde Hanımcım beni mimlemiş üzerinden biraz zaman geçti kusura bakmayın ancak fırsat bulabildim.
                    Öncelikle şunu belirtmeliyim ben normalde hiçbir mime cevap vermiyorum. Bu benim için ilk ve son olacak. Bugüne kadar mimlerini cevaplamadığım arkadaşlardan da özür diliyorum kütfen kusura bakmasınlar Mevlüde Hanım benim için çok değerli ve ben de yeri çok farklı birisi. Kendisine de buradan kocamaaan öpücükler...
                     Ben Bursa'nın Karacabey ilçesine bağlı bir köyünde dünyaya gelmişim. Üç kız kardeşiz. Hem anne hem de baba tarafında ilk torunum. Ama baba tarafında 4 erkek çocuğundan sonra kız torun dünyaya gelince dedem biraz buldumcuk olmuş. Açıkçası o vefat edene kadar ( tahminen ben 7-8 yaşlarına geldiğimde ) bildiğiniz prensesler gibi yaşadım. Tabii o vefat edince benim için saat 12 yi geçmiş oldu ;)) Biraz pabuç damda lakmış oldu...
                    Bizim iki numarayla aramda 18 ay var. Ona hamile kaldığını farketmeyen annem beni emzirerek öldürüyormuş neredeyse ama son anda kurtarabilmişim paçatı :))
                    Öyle çok abartılı şekilde yaramaz bir çocuk değildim ama çocuktum neticede benim de var bir iki vukuatım :)) Bir gün yüksekçe bir duvardan yere atlamıştım ve dizimi çeneme çarpmıştım. Tam bir hafta ağzımı açıp yemek yiyememiştim. 
                    Okulda başarılı bir öğrenciydim ne yalan söyliyeyim ;)) Söylemesi ayıptır derecelerim bile vardır yanii ;))
                    Çok çabuk hastalanan bir bünyem vardı özellikle bronşitten uzun yıllar kurtulamamıştım. Ama öyle durmadan doktora da götürülmezdik evde ki balla karabiberle bitkilerle iyileştirilirdik.
                    
                    Ortaokuldan sonra liseyi okumak için evden ayrılınca bir daha da eve dönüşüm olmadı. Lise , üniversite derken evlendim..
                    Çocuk olmak güzel şeydi keşke hep öyle kalabilseydim :))